Schreef ik al dat ik een echte lolbroek in huis heb??
Lang geleden zaten we aan tafel en hadden we het over onze
toekomstige kroost. Ik herinner me alsof het gisteren was dat ik zei dat ik
hoopte dat mijn kinderen later verbaal zouden zijn. Misschien heb ik dat te
hard gehoopt... ;-)
In elk geval zorgt de plantrekkerij van mijn verbale kereltje soms voor
situaties waarin ik met een mond vol tanden achterblijf...
Gisterenavond was zo’n avond waarin minister besloot dat het
nog lang geen bedtijd was... ‘Mama, mij dorst!’ werd gevolgd door ‘Mama, mij
pipi doen’, vervolgens: ‘Mama, mij melkje?’; toen volgde ‘Mama, mij tandjes
doen pijn’ Dat alles werd vervolgd door onderstaande babbel:
“Sech jongen, denk je niet dat het stillaan tijd wordt om
een dut te doen? Weet je wel hoe laat het is? Het is intussen 20.40u”
“Neen mama, mij niet uurwerk!”
En daar sta je dan... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten