“Je doet het toch maar!” (2)

Sinds ik mama ben, besef ik dat ik andere prioriteiten heb; dat het ok is om sommige taken uit handen te geven. Ik probeer zoveel mogelijk ballen in de lucht te houden, maar af en toe wat hulp inschakelen is echt wel ok! Deel 2:

Full time homemanager! (zo zegt onze huisarts het :-) )

Hoewel... dit is het deel waar ik me echt laat bijstaan! Zo kook ik meestal niet in de week: ik haal kleine man op bij oma & opa, en daar kunnen we meestal ook onze voeten onder tafel schuiven: er staat altijd wel iets lekkers op tafel. Ik geef toe: dat is een enorme luxe die ik heel erg weet te appreciëren! Het gebeurt natuurlijk wel eens dat we niet bij oma & opa terecht kunnen, maar ook dat overleven we ;-)

Ik kook best graag, maar dat gebeurt dus vooral in het weekend. Ik kook altijd veel, onze diepvries is goed gevuld met maaltijden die we op elk moment kunnen nuttigen. Gaan mijn ouders bijvoorbeeld op vakantie, dan plan ik snelle en eenvoudige receptjes in ons weekmenu (daar ben ik zo’n fan van!), of ik kook bewust in het weekend en zorg dat we die gerechten in de week op tafel kunnen zetten.

Hoe ziet mijn werk als ‘homemanager’ er verder uit? ’s Ochtends maak ik me klaar, eens beneden zorg ik voor gevulde brood-, fruit- en koekjesdozen. Ik zet alles klaar zodat oma enkel de boekentas moet oppakken en kan vertrekken.

Eerste werk als we thuiskomen: jassen en schoenen uit, boekentas leegmaken en alle potjes voor de dag nadien proper maken. Dan wordt onze ‘beste vriend’ (de stofzuiger) bovengehaald. Kleine man heeft zijn eigen versie en loopt graag mee J Eens die taak achter de rug is wordt de vaatwasser leeggemaakt indien nodig (ook hier word ik flink bijgestaan!). Daarna wordt er geruimd wat moet geruimd worden. Ik kijk na of er speciale spulletjes voor school nodig zijn en ik ga naar boven; daar leg ik de kleren voor de volgende dag klaar.

’s Avonds vul ik de vaatwasser en zet ik die als het nodig is aan.

Op vrijdagavond verzamel ik de was, deze wordt vakkundig gesorteerd (leve de hulp van een bijna 3-jarige!) en in de wasmachine gestopt, daarna verhuist alles nog naar de droogkast. Ik probeer alle was tegen zondag verwerkt te hebben (bedden worden dus op zaterdag verschoond). Zondagvoormiddag wordt de plooiwas gedaan (opnieuw met hulp :-) ), eens kleine man naar zijn bed is, doe ik de strijk (op maandagochtend heb ik graag een was-vrij huis!)

Ons huisje is niet altijd spik en span: wij leven in ons huisje! Toen ik een dik jaar geleden een hele zaterdag beziggeweest was met poetsen was ik een beetje boos op mezelf en vooral teleurgesteld: ik heb geen kindje op de wereld gezet om dan vast te moeten stellen dat ik onze kostbare Qtime moet besteden aan poetsen. Op dat ogenblik besliste ik dat ik andere prioriteiten heb, en besloot ik een poetsfirma in te schakelen. 2x per maand word ik nu 4u bijgestaan in het huishouden. Tijdens die 8u worden de taken gedaan die ik zelf minder graag doe, of waar ik veel tijd mee verlies (badkamer poetsen, ramen lappen,...) Ik ben nog altijd heel erg blij dat ik deze beslissing genomen heb!

Verder ben ik een groot fan van de afhaaldiensten voor boodschappen: ik maak er in elk geval graag gebruik van (wordt meestal ingepland op vrijdagavond)

En ik denk dat ik er dan ver ben!(ok, ook het vuilnis moet (op tijd) buiten geraken, de kattenbak en het konijnenhok moeten regelmatig netjes gemaakt worden, we hebben een auto die vies wordt, af en toe moeten we naar het containerpark,...) Bezigheden genoeg, gelukkig kan ik ook rekenen op een flinke zoon die maar wat graag meehelpt als mama aan de slag gaat!

Ladies, hier wordt gewerkt aan ‘een nieuwe man’! ;-)

Oh ja, ook nog deeltijds vriendin, zus, dochter,...

Mijn hele leven draait voornamelijk om kleine man sinds hij er is; maar af en toe neem ik ook wat tijd voor mezelf. Dat gebeurt niet zo heel erg veel: ik heb daar niet zoveel behoefte aan (wat beweging probeer ik wel wekelijks in te plannen). Het liefst van al spendeer ik mijn vrije tijd met kleine man, maar naast mama ben ik natuurlijk ook vriendin, zus, dochter,...

En ook dan is het ok om wat hulp in te schakelen! Kleine man kan altijd rekenen op oma & opa, hij heeft ook 2 lieve meters en verder hebben wij Anouk! Een geweldige jonge dame die maar wat graag wat tijd bij ons spendeert! Zo’n vaste babysit: een aanrader! Anouk woont dicht bij ons, en vindt het niet erg om ook last minute ingeschakeld te worden: pure luxe!

Als ik dit zo allemaal herlees: wat zijn wij verwend! En hoe ik het allemaal doe? Met heel veel hulp en ondersteuning van een geweldig netwerk!

“Je doet het toch maar!” (1)

“En lukt dat zo alleen??”

Een vaak gehoorde vraag eens mensen weten hoe ons gezinnetje in mekaar zit!

Ik gaf het al eerder aan: ik sta er meestal niet bij stil dat er geen papa is in dit verhaal. Voor mij is het evident dat ik fulltime mama ben, dat ik fulltime werk en dat ik het huishouden in goede banen probeer te leiden. Soms is het kijken naar wat praktisch mogelijk is, maar voor alles (of toch voor heel veel!) bestaat een oplossing!

Sinds ik mama ben, besef ik dat ik andere prioriteiten heb; dat het ok is om sommige taken uit handen te geven. Ik probeer zoveel mogelijk ballen in de lucht te houden, maar af en toe wat hulp inschakelen is echt wel ok!

Hoe pak ik dat nu aan?

Fulltime mama!

Ik heb kleine man op de wereld gezet, logisch dat ik diegene ben die voor hem zorgt! Maar ik sta er echt niet alleen voor! Tot november vorig jaar ging minister 2 dagen in de week bij oma & opa; de andere dagen nam ik hem mee naar de kribbe verbonden aan het UZ.  Op maandag en dinsdag kon ik mijn heerlijke man in zijn pyamaatje afzetten bij oma, daar kon hij nog wat verder dutten. De overige dagen maakte ik ons klaar, pakte ik onze spulletjes en om 6.45u vertrokken we naar de trein richting UZ. Een korte treinreis en een flinke wandeling later liet ik mijnheertje over aan de goede zorgen van de juffen. Aan het einde van de werkdag legden we het omgekeerde parcours af! Heel erg fijn om na de werkdag samen te wandelen (bij mooi weer een ijsje te halen), op de trein lazen we een boekje, keken we naar de dieren buiten, observeerden we onze medereizigers, heel gezellig allemaal (ok, er waren ook avonden dat we buiten gekeken werden, maar welke peuter komt niet eens vermoeid uit de kribbe??) We kwamen thuis rond 17.45u; tegen 19.15u ging kleine man naar zijn bedje.

Sinds minister naar school gaat, viel een heel deel van die taken weg. Ik vertrek nu om 7u met de wagen naar het werk. Rond 6.45u komt oma bij ons. Kleine man ligt op dat ogenblik nog lekker te dutten. Rond 7.30u is het tijd om op te staan. Oma maakt kleine man klaar en brengt hem naar het klasje. Om 15.30u is het oma die staat te wachten aan de schoolpoort; samen gaan ze naar huis; ik kom thuis tegen 17u (grote tijdswinst door met de wagen te gaan, wel meer stress...). We eten en gaan naar huis; rond 19.30u (soms een kwartiertje later) gaat minister naar zijn bedje.

Had het van mij afgehangen, kleine man zou naar het schooltje naast de kribbe gegaan zijn: een Nederlandstalig schooltje waar voornamelijk kinderen van collega’s gaan, dat is nu eenmaal een makkelijke (praktische) oplossing. Mijn ouders vonden dat een kind beter in zijn of haar gemeente naar school gaat: vriendjes, hobby’s,... Toen ik de praktische kant van het verhaal naar voor schoof (opvang, uren die niet altijd goed uitkomen,...) kreeg ik te horen dat zij die zorg voor hun rekening zouden nemen. Wat een geluk hebben wij; maar ik denk dat het toch niet altijd evident is voor mijn ouders... Zolang zij gezond zijn en zich hier meester over voelen, kus ik mijn beide handen dat dit alles mogelijk is!

Full time kostwinner!

Met een kleine nuance: vanaf februari ga ik 90% werken. 't Is te zeggen: ik ga 90% verdienen en ik zal mijn taken op 4,5 dagen moeten uitvoeren... Maar ik vond het heel erg belangrijk om vrije woensdagnamiddagen te hebben. Ik zou het fijn vinden mocht kleine man binnenkort hobby's hebben; mijn ouders doen al erg veel voor ons; ik kan niet verwachten dat ze ook nog elke woensdagnamiddag inspringen. En dus kon ik het oz regelen dat ik woensdagvoormiddag van thuis werk (geen woon-werkverkeer, wat een tijdswinst!); om 12u heb ik gedaan, zo kan ik om 12.20u bij de andere mama's en papa's staan om kleine man op te halen aan school!