Steeds verrassend, altijd voordelig!

Kleine man is een man met vele talenten! Dat hij een ambiancemaker is, dat was al duidelijk uit vorige blogs. Een echte showman die niet verlegen zit om een optreden hier of daar :-)

Zelf vind ik dat hij ook behoorlijk overweg kan met de bal. Een voetballer in spé??

Maar ook turnen, fietsen, lopen, springen,... Als hij maar actief kan zijn!  Dus tout court: een toekomstig professioneel sportman??

Ben ik aan de slag in de keuken, dan is hij er als de kippen bij! Even mee sushi voorbereiden? Met plezier mama! Later een man achter pot en pan in een restaurant misschien??

Dat hij het kan uitleggen als geen ander, daar moet ik ook geen tekeningetje meer bij maken. Toch een carrière als politicus of advocaat voor minister??

De laatste dagen bleek dat mijnheertje nog andere mogelijkheden test :-) Zo ziet hij een job in de marketing ook wel zitten... Reclamespotjes meezingen of –brullen; dat vindt hij tegenwoordig geweldig ;-)

Zitten wij op een terrasje, verklaart hij ineens:

“Steeds verrassend, altijd voordelig!” (‘Kruidvat’)

Of gaan we eten, dan roept hij:

“Aan tafel!” (maar dan echt zoals in de spotjes van ‘Devos Lemmens’)

“Come prima... Come prima...” (‘Coca Cola’) doet het trouwens ook nog steeds goed! Supergrappig was het toen ik hem dat vorig jaar ineens hoorde zingen :-)

Dus mensen, op zoek naar iemand die je jingle verzorgt? 1 adres ;-)

Plantrekker #438

Op donderdagavond gaat mama sporten en komt Anouk langs om kleine man te entertainen; dat weet kleine man.

Vorige week was dat niet anders; alleen had kleine man meer zin in wat Qtime met mama. Toen ik dus vertelde dat Anouk later zou langskomen hadden we volgende babbel:

“Minister, straks komt Anouk bij jou he”

“Waarom?”

“Mama gaat sporten, dat weet je toch?”

“Waarom?”

“Het is donderdag liefje, dan gaat mama een beetje sporten”

“Neen mama, jij bij mij blijven, en Anouk sporten!”

Voor alles vindt hij wel een oplossing... ;-)

Toen Anouk uiteindelijk arriveerde vroeg ze of het ok was dat ze snel wat te eten haalde. Minister merkte dat Anouk terugkwam met frietjes en schoof dan maar bij haar aan tafel. Bij vertrek zag ik hen genieten van een gezellige dinnerdate ;-)

Welkom lieve Gust!

Maanden keek kleine man er naar uit en gisteren was het dan eindelijk zo ver: ons nieuwe neefje werd geboren! Mijn zus leverde (alweer) een knappe prestatie door op een paar uurtjes tijd een kanjer van 52cm en 3.890kg op de wereld te zetten! Mama en zoon stelden het goed, dus ’s avonds pikte ik de grote broers en mijn kleine man op, en gingen we samen onze jongste telg ontmoeten!

De oudste grote broer vertederde mij onmiddellijk: hij nam kleine Gust in zijn armen en begon het huilende kleintje meteen te sussen. Ik hoorde hem zeggen: “Straks moet ik eventjes naar huis, maar daarna zal ik er altijd voor je zijn” (jawel, ik smolt!)

De tweede grote broer schoof bij zijn mama in het grote bed, vroeg of hij ‘de baby’ ook in zijn armen mocht houden en wilde die daarna niet meer afgeven :-) (toen we naar huis gingen had hij het even moeilijk en zei hij “Ik mis mijn kleine broer nu al” (opnieuw smolt ik...)

Maar dan was het grote moment dus daar voor mijn kleine man: ook hij kreeg de kans om Gust welkom te heten! Eerst voorzichtig naast zijn grote neef, maar al snel gaf hij aan dat hij dat kleine bundeltje ook wel eens wilde vasthouden. Met wat hulp lukte dat aardig! Minister was onder de indruk. Hij bleef stilletjes en was heel voorzichtig. We maakten wat foto’s (keimooi: zo fier dat hij was!), daarna ging het nieuwe neefje naar een andere arm, maar kleine man week niet van zijn zijde. Hij wilde ‘de baby’ voortdurend aaien en liet toen vallen: “Mama, mij wil er ook zo eentje!” (en ja hoor, daar ging ik weer :-) )

Al maanden is het voor minister duidelijk: “Als de baby geboren wordt wil ik geen tutje meer, dat is dan voor de baby!”  Gisteren werd het tutje dus officieel aan Gust overhandigd; de trotste blik op kleine man zijn snoet was geld waard! Al was de gemaakte afspraak toch niet helemaal duidelijk zo bleek snel: vlak voor we naar huis gingen vroeg S. zijn Bebeer en tutje; toen ik zei dat hij nu een grote neef was en dus geen tutje meer nodig had, kreeg ik te horen dat hij thuis wel een ander tutje zou zoeken...

Het avondritueel verliep trouwens bijzonder dramatisch... Omdat we nog steeds 2 logées hadden gaf ik toe en werd er een tutje uit de kast gehaald (het was immers niet de bedoeling dat iedereen vandaag oververmoeid in de klas zat...). Maar dit tutjes-verhaal wordt ongetwijfeld nog vervolgd...

Pas toen ik achteraf de fotootjes bekeek merkte ik dat minister echt heel erg lief was: zo zag ik ineens een foto waar hij heel voorzichtig een kusje op het oortje van zijn nieuwe neefje geeft; zo mooi! Kleine man en babies (en dan voorzal zijn reactie!)... teveel voor mijn hart (en mijn rammelende eierstokken ;-) )

Mama, ik ben een ... man!

Mijn lolbroek... weet altijd precies hoe hij me aan het lachen kan brengen ;-) Momenteel vindt hij zichzelf een heuse man, en dat krijg ik dan ook te pas en te onpas te horen!

Zo zaten we onlangs aan tafel, we aten één van minister zijn favorieten: spaghetti. Ik knip die nog steeds in kleine stukjes zodat mijnheertje makkelijk kan eten, maar meer en meer wil hij alles zelf doen. Hij verschoof dus mijn bord naar zijn plaats en begon met zijn vork in de spaghetti te draaien. Het lukte hem aardig om wat spaghetti rond de vork te krijgen, waarop hij trots verkondigde:

“Kijk mama, ik ben en ECHTE man!”

(Zijn glunderende blik, heerlijk om te zien!)

Tijdens ons weekend bij de Noorderburen ging hij geen uitdaging uit de weg. Soms wat bibberend en met de tranen in de ogen kwam hij uit een attractie, maar zelfs dan wist hij uit te brengen:

“Wat ben ik een STOERE man!”

(Kon ik alleen maar beamen: kleine man bleek al vaker een held op kousenvoeten; maar toch gaat hij geen uitdaging uit de weg!)

We proberen nu steeds vaker om zelf kleertjes aan en uit te doen, dat lukt af en toe en uiteraard moet er dan even ‘gestoefd’ worden, dat doet minister graag zelf:

“Ja, ik ben al een GROTE man!”

Mijn beste vriend, ik vind jou vooral een heel erg LIEVE man!

Toen ik gisteren in de zetel zat had je het over de chocolade die de Paasklokken brachten. Opeens wuifde je met je handje en zei je: “Kom eens!”. Ik ging graag mee, je nam me mee naar de slaapkamer. Fier als een gieter wees je op het doosje chocolaatjes dat je op mijn nachtkastje gezet had: “Die zijn voor jou mama!”

Lieve lieve man, mijn held... Hoe groot of stoer je ook al bent, voor mij ben je vooral een pracht van een kereltje! Word nog veel groter en stoerder, maar blijf vooral ook mijn lieve knuffelbeer met peperkoekenhart!

Mijn showbeest

Die zoon van mij, hij weet de show te stelen. In de categorie ‘anekdotes’ deel ik graag nog een paar situaties :-)

Zo zaten we onlangs op de trein. Oma en ik waren aan het babbelen, ineens hoorden we:

‘What’s in your head, in your head... Zombie Zombie Zombie-e-e-e o-o-o-o’

(Vanaf de ‘zombie’ kregen we een laag grommend geluid, zo grappig!)

De hele treincoupee zat kleine man te bewonderen en vond het hilarisch! Verschillende mensen vroegen me hoe hij dit liedje van The Cranberries kent. Wel, wij luisterden onlangs naar de top 500 van de 90’s (’t hoeft niet altijd K3 te zijn...) ;-)

Toen we wat later naar een evenement in het dorp gingen, kwam een groepje spelen, zij brachten o.a. dit nummer. Minister sprong net niet op het podium om mee te doen ;-)

Deze karaktertrek heeft hij trouwens echt niet van mij... zelf blijf ik liefst gewoon op de achtergrond. Maar goed, dit gedrag maakte ook mij al wat losser :-) Met zo’n uitbundig kereltje naast je, kan je gewoon niet anders dan meedoen!

Toen hij in de speelgoedwinkel wat mocht kiezen koos hij resoluut voor een microfoon; deze wordt nu regelmatig uit de kast gehaald, en dan begint mijnheertje aan zijn optreden! Hij gaat op zijn bankje of op de salontafel staan en begint dan aan de show! Als een echte schlagerzanger verwacht hij dan ook dat iedereen meezwaait met de armen, meezingt en –danst; tja, hij weet hoe het moet!

En met zoveel enthousiasme, dan kan je gewoon niet weigeren! (ik verwacht trouwens binnenkort zanglessen cadeau te krijgen van onze buren ;-) )

Voortdurend zit hij te wiebelen als hij muziek hoort; staat hij recht, dat springt hij heen en weer en moet je zijn kontje zien draaien! Zijn vingertjes tikken mee op de maat van de muziek! ’t Is een muziekliefhebber, dat is duidelijk! Hij geeft duidelijk aan wat hij graag hoort en wat hij ‘saai’ vindt, voorlopig heeft hij een uitgebreide muzieksmaak, dat kan ik alleen maar aanmoedigen!

Kom je bij ons op bezoek, breng dan zeker je dansschoenen mee J Die kleine vingertjes waar hij iedereen rond draait en die blik die je gewoon niet kan negeren... zelfs de stoerste kerel liet hij meedansen op Pina Colada van K3 (zo jammer dat ik dat niet kon filmen ;-) )

In de kribbe vertelde één van de verzorgsters me eens dat ze aan haar zoons zei dat ze minister zijn naam moesten onthouden omdat we in de toekomst zeker nog van hem zullen horen!

Benieuwd of ze gelijk krijgt! ;-)

Dat het plezant was!

Onze mini-vakantie zit er alweer op... We kijken in elk geval terug op een paar goed gevulde, en toch ontspannende dagen! Donderdagochtend was het zo ver: we trokken richting Vlierden, daar gingen we naar het Bospark ‘De Bikkels’ (Roompot). Kleine man was verheugd: we zouden Koos Konijn terugzien!

We maakten eerst een tussenstop bij Toverland. S. is nog wat klein voor pretparken, maar ik las in recensies dat er bij Toverland ook aan de kleintjes gedacht werd! Ons verblijf was in de buurt, donderdag was het weer niet schitterend, dus ideaal om Toverland te gaan verkennen. Het was fijn! In eerste instantie was ik wat bang dat er voor kleine man niet veel te doen zou zijn omwille van zijn kleinere gestalte... Gelukkig bleken er voldoende opties zodat minister kon genieten van een leuke dag! Buiten was het erg koud, daar liepen we dus maar heel even rond, maar dat deerde niet: binnen wist mijnheertje zich goed te amuseren! Zijn favoriet: het truckparcours. Ook voor de tea cups, de carroussel en de paardjes werd verschillende keren aangeschoven.

Niet elke attractie viel even goed in de smaak... Zo gingen we in de boomstammen; het enthousiasme van oma en mama maakten kleine man mee enthousiast, maar het water dat we over ons heenkregen toen we naar beneden kwamen was er teveel aan... Stoer klom kleine man mee in ‘de boomerang’, maar dat ging toch net iets te snel... Blij dat dat ritje nog geen minuut duurde! Er waren wat traantjes, maar als je minister nu hoort vertellen over die ervaring is het alsof we de dag in dat treintje doorbrachten ;-) Het liet dus een indruk na! Zelf was ik vooral fier dat hij dit allemaal durfde!

Druk pratend over zijn ervaringen namen we minister mee naar ons huisje voor de rest van het weekend! Aangekomen op het park kregen we de sleutel van een erg gezellig huisje. We installeerden ons, deden nog wat boodschappen, aten gezellig samen en gingen daarna nog wat drinken. Onze wandeling naar het cafeetje maakte duidelijk dat De Bikkels een erg kleinschalig park is: ideaal als uitvalsbasis voor bijv.fietsers of wandelaars, of voor mensen zoals wij: die verschillende daguitstappen op het programma hadden zodat we in het huisje konden genieten van wat rust en de natuur! Dat er geen zwembad of druk dagprogramma was in het park, dat wisten we. Maar minister kwam voor Koos Konijn; dat hij er niet bleek te zijn was dus best een teleurstelling. Maar goed: er was een speeltuin, er was ruimte om te fietsen, om te ontdekken,... Mijn dikke vriend kon zich hoe dan ook goed amuseren!

Vrijdag was ons al wat mooier weer beloofd, wij trokken dus richting Dierenrijk. We bezochten intussen al verschillende dierentuinen, ook deze is zeker de moeite waard! Een net park waar je fijn kan wandelen! Je kan gezellig wat drinken, er is speelruimte voor de kinderen, vele dieren kunnen bewonderd worden, meer hadden wij niet nodig om er een fijne dag van te maken!

Op zaterdag gingen we naar Weert. Daar verbleven we al een paar keer op het Roompot vakantiedomein, we wisten dus dat het op zaterdag markt is in Weert. Daar gingen we graag naar toe, we gingen ook wat shoppen en na een snelle lunch gingen we naar de Van Horne Hoeve. Daar was het zo fijn ontspannen vertoeven! Er is een kleine kinderboerderij, er is een speeltuin, er is een gezellig terras waar je wat kan eten of drinken: kleine man leefde zich helemaal uit, mama en oma vonden het heerlijk om hem te zien genieten! Het was intussen een prachtige dag, tijd dus voor bbq! Tijdens het eten kregen we een privéoptreden van onze kleine artiest (ik hoop zo dat er geen camera’s in de buurt hingen, want natuurlijk werd door ons allemaal meegezongen en gedanst ;-) )

Zondag wilden we eigenlijk Helmond bezoeken, maar we hadden al 3 drukke dagen achter de rug. Uiteindelijk kwamen we traag op gang, gingen we wat wandelen, kon kleine man nog wat spelen in de speeltuin en beslisten we na een late lunch om te pakken en om op het gemakje terug naar huis te komen.

We hadden nog tickets liggen voor Planckendael (yep, alweer een dierenpark!), maandagochtend pikten we dus het jongste neefje van kleine man op, en reden we richting Mechelen! Het bleef droog en dus kon er genoten worden van alweer een leuke dag tussen de diertjes. Kleine man en zijn neefje vonden het geweldig samen op stap te zijn, dat moeten we dus wat vaker doen! Achteraf bedachten we dat we dat neefje gewoon mee hadden moeten nemen op weekend, dat zouden ze beiden erg leuk gevonden hebben!

Maar goed, dat dus voor een volgende keer! Dat, en Koos Konijn natuurlijk!

Nog een weekje verlof voor kleine man, daarna voor beiden weer het ‘gewone’! Hoewel er binnenkort verschillende lange weekends op de planning staan! O, de eerstvolgende keer gaan wij trouwens vliegen!

Wordt vervolgd! ;-)

Paasweekend

Zo, het Paasweekend zit er op! En jawel: wij hadden het erg naar onze zin! Het werd een druk, maar ontzettend gezellig weekend! We trapten het al op vrijdagavond in gang met de komst van de neefjes.

We aten gezellig samen, er werd fijn gespeeld (lees: kattenkwaad uitgehaald), het logeerbed werd opgemaakt en er moest uiteraard uitgebreid getest worden of het ruim genoeg was voor 3 kapoenen (check!).

Bedtijd bracht wat jaloezie naar boven bij mijn kleine man, want daar waar alle aandacht anders voor hem is, moest hij nu delen en dat was niet helemaal naar zijn zin... Uiteindelijk sliepen de jongens dus in het logeerbed en kleine man kroop bij mij in bed :-)

Zaterdagochtend kwamen we traag op gang, heel fijn was dat! Uiteindelijk geraakte iedereen gewassen en aangekleed en konden we vertrekken: we hadden een bezoekje aan de cinema op het programma staan! De 3 mannen genoten! De film ‘Pieter Konijn’ was mooi, grappig, schattig maar ook best emotioneel... Kortom: een fijne familiefilm!  Het zorgde voor veel reactie bij de kleinsten (die maar al te graag naspeelden en erg enthousiast reageerden op wat ze zagen :-) )

Na de film werden de neefjes naar huis gebracht en gingen wij voorbereidingen treffen voor de rest van de avond: vrienden kwamen nog gezellig wat eten en bijkletsen!

Moe maar voldaan konden we terugkijken op een hele fijne dag!

Zondagochtend was minister redelijk vroeg van de partij. Toen hij ontdekte dat we ’s nachts bezoek hadden gekregen van de Paasklokken was hij dolenthousiast! Zo leuk om te zien: voor het eerst was hij helemaal mee in het verhaal! Dat er overal chocolade lag vond hij gewoon geweldig! Overbodig te zeggen dat er zondag weinig gezonde dingen gegeten werden... :-)

Traditiegetrouw stond een Paasbrunch gepland, deze ging dit jaar bij ons door. Er werd lekker gegeten, gezellig gebabbeld en fijn gespeeld! Na het opruimwerk kropen we ’s avonds opnieuw moe maar voldaan terug op een geslaagde dag!

Paasmaandag begonnen we opnieuw met een brunch, deze keer georganiseerd door de school van kleine man. Centjes ophalen voor de nieuwe speeltoestellen; uiteraard waren we van de partij! S. speelde fijn met klasgenootjes, mama en oma kletsten bij met buren, met andere ouders, met juffen,... Wat werd er veel gebabbeld (en gegeten) het voorbije weekend ;-)

Daarna gingen we richting Sluis. Dat had heel wat voeten in de aarde: daar waar we normaal een uurtje onderweg zijn, deden we er nu dik 2,5u over... Op de teller bleef maar staan dat we nog 60km moesten doen... Uiteindelijk kwamen we in een dorpje terecht dat nog 50km van Sluis lag... Geen idee wat het was: een andere auto met een andere gps; ik deed dus waarschijnlijk iets verkeerd... Man man, was ik op dat ogenblik kwaad op mezelf dat ik zo afhankelijk ben van de technologie...

Maar goed, we geraakten waar we moesten zijn! Ik moest wat boodschappen doen, ik kocht ook wat zaken die ik niet moest kopen (nieuwe outfit voor mezelf, maar uiteraard ook wat nieuwe dingen voor kleine man!). We vonden de bal die kleine man graag wilde (kleine voetbal met een touw eraan zodat er geoefend kan worden om te ‘sjotten’; minister speelde onlangs met zo’n bal van een ander kindje, vond dat heel fijn en wilde ook graag zo’n bal, maar ik vond die niet meteen... Intussen dus trotse eigenaar van een eigen exempaar!) We gingen gezellig eten, we dronken wat en genoten van de sfeer (en van het zonnetje dat na de middag van de partij was!) Op weg naar huis viel minister in slaap: helemaal uitgeteld na het drukke weekend!

Eens thuis werd het mini-pooltafeltje dat we kochten getest, leuk ding is dat! Het principe is nog niet helemaal duidelijk voor kleine man, maar zijn enthousiasme werkte aanstekelijk :-)

Een uurtje later dan normaal gaf mijn lieve man aan dat hij graag naar zijn bedje wilde: het was genoeg geweest! Deze ochtend lag hij nog flink te snurken toen ik vertrok, maar het is vakantie: hij kan even bekomen en de batterijtjes terug opladen tegen dat hij terug naar het klasje moet!

Zelf werk ik nog anderhalve dag en dan heb ook ik wat verlof! Later deze week gaat minister zijn dikke vriend Koos Konijn bezoeken! Een mini-vakantie in Noord-Brabant, we zijn er allemaal aan toe en kijken er dus allemaal naar uit!

Nog anderhalve dag... ;-)