Beetje saai?

Dit blogje vat ik nog steeds op als een soort dagboek: een plekje waar we opgedane ervaringen, anekdotes, onvergetelijke momenten,... kunnen terugvinden. Tegen dat minister trouwt zal ik waarschijnlijk veel van deze ogenblikken vergeten zijn; moet ik dan aan de getuige anekdotes voor de speech bezorgen, dan kunnen we gewoon hier terecht :-) Zelfs nu al vind ik het leuk om regelmatig wat stukken terug te lezen!

Nog steeds vind ik het fijn om ook de ‘verhalen’ van anderen te lezen! Regelmatig bezoek ik dan ook verschillende blogs. Sommigen van die blogs worden bijna ‘professioneel’ onderhouden: er zijn wekelijkse items, verschillende commerciële blogs,... (er valt wat te verdienen als je het goed aanpakt!) Maar neen, dat is niet mijn ambitie; voor mij is dit een plekje waar ik mijn verhaal kwijt kan. En dit plekje wordt intussen zelfs af en toe bezocht (al blijf ik een grote ‘onbekende’ als ik de ‘statistieken’ bekijk; maar dat is allemaal ok! (al geef ik graag toe dat het wel heel leuk is als er toch eens een reactie komt ;-) ))

Maar goed, ik ga dus ook wel eens ‘spieken’ bij collega-bloggers, misschien vind ik leuke tips om onderwerpen die zij aankaarten zelf te gebruiken voor een blog. Telkens opnieuw heb ik dan wel een beetje het gevoel dat wij maar een heel ‘gewoon’ leventje hebben? Nee hoor, je hoort me niet klagen! Als voorbeeld neem ik het item ‘week in beeld’; vind ik bij verschillende bloggers terug. Bij ons ziet dat er zo uit (en dan hadden we geluk: afgelopen maandag was een extra vrije dag :-) )

Maandag

Pinkerstermaandag: we mogen wat langer blijven liggen! We bakken samen een appelcake, we bereiden de lunch en eten gezellig samen! Na de middag maken we een wandeling, daarna genieten we van een leuke namiddag/avond met  onze dorpsgenoten. Kleine man speelt met klasgenootjes, moeder wordt vergeten (maar heeft het naar haar zin in het gezelschap van vrienden en buren!))

Later dan voorzien gaan we naar huis, we halen snel wat frietjes (gezond bezig moeder...) en dan is het bedtijd: morgen begint de werk- en schoolweek!

Dinsdag

Mama vertrekt naar het werk; er volgt een berichtje van oma dat het een moeilijke ochtend werd voor kleine man: tranen met tuiten huilde hij toen hij naar school gebracht werd... Vorige week was het voor minister blijkbaar echt geen leuke week (er was een incident met een kindje dat bewust alle balonnen kapot maakte; dit liet indruk na bij kleine man (en niet alleen bij hem...))  Wat geruststellende woorden van de juf en van oma waren voldoende om er alsnog een leuke dag van te maken!

Minister werd van school gehaald en speelde even bij oma en opa. Toen ik hem ophaalde was het tijd om te eten. We gingen naar huis, daar werd nog wat gespeeld, we hadden het over de voorbije dag, er werd een verhaaltje voorgelezen en minister ging naar bed. Ik keek nog wat Netflix en deed daarna hetzelfde.

Woensdag

Mama werkt thuis. Ik haal kleine man uit bed, maak hem klaar, zorg voor gevulde fruit- en koekendoosjes zodat hij gepakt en gezakt klaarstaat als oma hem oppikt om hem naar school te brengen. ’s Middags ga ik richting schoolpoort: geweldig is het om verwelkomd te worden alsof het weken geleden is dat je mekaar gezien hebt :-) We gaan naar huis, eten samen een sandwiche en wat fruit. Eigenlijk geen plannen vandaag, minister speelt dus wat, ik plooi de was (daar kwam ik nog niet toe door het drukke weekend). Het is mooi weer, dus we besluiten onze tante even een bezoekje te brengen: helm op, fiets uit de garage, en wij zijn weg!

Rond etenstijd komen we naar huis, een beetje later komt oma bij ons: zij eet lekker mee en blijft nadien nog wat plakken. Tegen 19u is het bedtijd voor kleine man: we praten even over de dag, lezen een verhaaltje (dat minister bijna helemaal mee opzegt :-) ). Ik praat nog even na met oma, lees nog wat en dan is het ook voor mij bedtijd.

Donderdag

Mama vertrekt opnieuw naar het werk. Zonder probleem vertrok kleine man deze ochtend naar het werk. Na het werk ga ik bij oma en opa, we eten samen en gaan naar huis. Sinds een paar dagen lijkt S.bang van verschillende zaken waar hij tot voor kort niet eens bij stilstond. Onweer valt daar ook onder... We hadden de voorbije dagen wat onstabiel weer, met af en toe een bliksem en donderslag. Ik doe dus mijn best om duidelijk te maken dat je daar niet bang voor moet zijn, maar minister wil graag snel naar huis en blijft wat onrustig. Als niet alles lukt zoals hij het in gedachten heeft begint hij met zijn spullen te gooien... We hebben het hier over en besluiten dat dit niet de juiste manier van reageren is. Intussen is wel duidelijk dat minister erg moe is: tijd dus voor een verhaaltje! Ik sluit het boek en minister is al in dromenland. De avond vul ik met wat gerommel in huis, ik leg de kleren klaar voor de dag die volgt, en ik kijk nog even een aflevering op Netflix.

Vrijdag

Minister lag er gisteren vroeg in, hij is dus ook vroeg uit de veren: ik sta nog in de badkamer als ik ineens een vrolijk kopje zie verschijnen! :-) Ik maak me verder klaar, samen gaan we naar beneden. Intussen is ook oma er. Ideaal dat S.zo vroeg wakker is: ik kreeg gisterenavond nog een mailtje van de juf betreffende vaderdag, ik moest dus nog even bekijken voor wie kleine man een geschenkje wil maken (en dan kan ik op zoek naar een foto van die persoon :-) ) Gelukt! Ik ben zelfs op tijd klaar om te vertrekken. Dat verliep deze ochtend wat moeilijker: kleine man wilde persé mee gaan werken, hij wilde absoluut niet naar het klasje,... We legden uit dat dit niet kan, maar dat het vrijdag is, dat ik straks op tijd stop en dat we dan kunnen genieten van 2 vrije dagen!

En nu zit ik hier, af te tellen naar het weekend! (versta me niet verkeerd: ik doe mijn job graag, maar een weekend met mijn zoon... :-) !) Straks haal ik hem op en kunnen we er aan beginnen! Dit weekend geen wilde plannen. Er is mooi weer voorspeld, ik vermoed dat wij vaak buiten zullen zijn! Maar hoe we invullen, dat zien we nog wel!

En dat beschrijf ik dan misschien wel in een andere blog ;-)

Bij een ‘week in beeld’ horen uiteraard fotootjes. Geloof me: ik maak ontzettend veel foto’s; maar niet van wat ik hierboven allemaal beschreven heb... Een ‘week in beeld’ met verschillende herhalingen (heb ik nog niet eens de dagelijkse routinetaken opgesomd!) en niet de juiste beelden... Zei ik al dat ons leventje eigenlijk heel ‘gewoon’ is? :-) Ik blijf het houden bij een verslag van leuke herinneringen en fijne anekdotes.

Dat ik evengoed geniet van ons dagdagelijkse leventje, dat moet niet uitgebreid neergepend worden; dat is 'gewoon' en dat is goed zo!

Pinksterweekend

We hebben alweer een lang weekend achter de rug; ons hoor je niet klagen! Een weekend vol Qtime met kleine man, maar evengoed was er wat me-time!

Zo bracht ik vrijdagavond door in de sauna! Kleine man ging een nachtje bij oma en opa logeren; zaterdagvoormiddag ging hij met hen mee naar de markt! Daardoor kon ik heel ontspannen naar mijn bed gaan vrijdagavond en zaterdag pas in de late voormiddag weer opstaan. Heerlijk! Die onderbroken nachten, dat blijft toch een moeilijke... Zo fijn als je dus eens kan doorslapen!

Tegen de middag pikte ik kleine man op. We rommelden wat in huis, we pikten wat beelden van ‘The royal wedding’ mee en na de dut van minister trokken we naar Patro Del Mundo! Een gezellig wereldfeest dat jaarlijks georganiseerd wordt in onze gemeente. Er waren vele activiteiten voor de kinderen (grimme, ‘Kip van Troye’, circusschool, knutselactiviteiten) er werd gelachen, gezongen en gedanst. Je kon lekker eten en drinken, we zagen bekenden; kortom: we hadden een erg leuke namiddag en avond! Maar wat was het koud! Dat was ook de reden dat we toch op tijd doorgingen (we waren met de fiets!), natuurlijk niet zonder eerst nog een rondje op de molen te zitten en wat eendjes te vangen. Geladen met een hoop muziekinstrumenten, een nieuwe bal en brandweerwagen fietsten we nog even naar mijn zus en co; daar sloten we de avond gezellig af!

Zondagochtend sliepen we wat langer, minister wilde ‘zwemmen’ in bad, moeder deed intussen de was. Tegen de middag fietsten we naar oma en opa. Hoewel: ‘fietsen’... Kleine man kreeg vorige week zijn eerste fiets met pedalen: superenthousiast is hij, maar tegelijkertijd ook mega-gefrustreerd: ipv de pedalen rond te trappen, maakt hij halve bewegingen. Hij gaat dus wel wat vooruit, maar tergend langzaam (en de beweging die hij maakt is volgens mij ontzettend vermoeiend...) Probeer ik hem uit te leggen wat hij moet doen, dan wordt hij boos en roept hij ‘Nee, mij kan dat zelf, mij alleen doen!’ Tja...

Met vermoeide beentjes kwamen we dus bij oma aan. Daar waren ook de neefjes, zij wilden graag samen fietsen. Minister kon door de verkeerde beweging niet volgen, opnieuw gefrustreerd wilde hij dan maar bellen blazen. Nieuwe ergernissen toen bleek dat de neefjes toch liever gewoon bleven fietsen... Zo vaak boos zijn is vermoeiend, minister ging dan ook naar bed voor een dutje. Daarna werd er nog fijn gespeeld met de jongens!  Terug thuis keken we nog gezellig een filmpje, we lazen een boekje en gingen op tijd naar bed!

Maandagochtend geen wekker! We bakten samen een appelcake, we maakten een snelle lunch klaar (fijn als je kleuter graag meehelpt in de keuken!) en aten gezellig samen (dat tempo kan ik best gewoon worden!). We smulden nog van de lekkere cake en daarna was het tijd om te vertrekken: er werd een wandeling georganiseerd door het lokale festiviteitenteam; wat zij plannen staat garant voor leuke momenten; we waren er dus graag bij!

Met de nodige stops (minister wilde het liefst elke steen en stok bestuderen),  en met het nodige drama (als mama zegt dat je je handjes niet langs de planten moet wrijven heeft dat een reden; gisteren ontdekte kleine man dat brandnetels echt pijn doen...) bereikten we de finish; daarna was het tijd om het springkasteel onveilig te maken! Er waren verschillende klasgenootjes, veel heb ik minister dus niet meer gezien! Intussen genoot mama van het fijne gezelschap! Te laat, maar terugkijkend op alweer een hele fijne namiddag ging minister naar zijn bedje! Deze ochtend lag hij nog flink te snurken :-)

Gisterenmiddag maakte kleine man mij trouwens duidelijk dat het besef man-vrouw nog niet zo van tel is wat hem betreft.  Ik maakte een kapot iets waarop minister besloot mij te bedanken door te zeggen:

“Mama, jij bent een sterke man hè!”

Ik moest een lachen, maar besloot deze woorden als een mooi compliment op te vatten: fijn toch dat ik de held van mijn kleine kapoen mag zijn!

Kleutertaal

Kleine man is een ‘viswijveke’ :-) Toen hij begon te praten was al snel duidelijk dat hij dat graag en dus ook veel deed! Hele verhalen wist hij te ‘vertellen’. Ok, niet altijd even duidelijk: ik was niet altijd meteen mee, dit tot grote ergernis van minister... Zijn woordenschat evolueerde; de verstaanbaarheid ook! Intussen voeren wij dan ook hele gesprekken! Volgens sommigen heeft S. een uitgebreide woordenschat; in vergelijking met zijn oudste neefje (een echte spraakwaterval!) valt dat wel mee; er zijn leeftijdsgenootjes die het vlotter kunnen uitleggen, maar minister kan goed aangeven wat hij (niet) wil, hij vertelt nog steeds graag en veel, en zelf niet vies van een gesprekje hier en daar hoor je mij zeker niet klagen over het vele gebabbel ten huize 28A!

Al zorgen sommige uitspraken af en toe toch voor een frons of glimlach ;-)

“Mama, juf Evy heeft een spuiter!”

“Pardon??”

“Ja mama, om balonnen op te blazen!”

“Juist...” ;-)

Of tijdens het ochtendritueel:

“Mama, wij mogen onze tantemientjes niet vergeten hè!”

“Nee jongen, het is belangrijk dat we dagelijks onze vitamientjes innemen!” :-)

Ook weet kleine man intussen welke info ècht belangrijk is...

“Sech lieverd, is Daantje intussen grote broer geworden?”

“Ja, hij werd GROTE GROTE broer!”

“Ah fijn, en is het een broertje of een zusje geworden?”

“Een zusje!”

“Leuk, en welke naam kreeg ze??”

De blik die ik daarna kreeg zei evenveel als ‘Sech mens, denk je nu echt dat ik me dààr mee bezig hou??

Mannen... ;-)

Moederdag!

Net zoals vele mama’s werd ik gisteren in de bloemetjes gezet. Ik werd verrast met vele leuke geschenkjes! Voor het eerst deed in mee aan een BAMswap: heel erg leuk om op basis van een mailtje met vragen ‘gekoppeld’ te worden aan een andere BAM en dan voor mekaar op zoek te gaan naar enkele kleine geschenkjes! Ik hoop dat mijn swapmaatje tevreden was; ik kreeg in elk geval een heel pak met allemaal leuke en lekkere dingen!

Oma vond dit idee ook wel leuk, dus beslisten we last minute ook voor mekaar zo’n pakje samen te stellen! Ook in dat pak vond ik vele leuke spulletjes!

De zus zorgde voor een paar extra pakjes (onverwacht, maar zo fijn: ik kreeg een geweldige keukenweegschaal! Leuk als je zus goed luistert naar wat je graag zou hebben! ;-) )

En dan waren er natuurlijk de verrassingen van kleine man! Voor het eerst zelf geknutseld! Waar S.naar de kribbe ging hadden ze hun redenen om dat niet te doen, ik kon me daar in vinden! Maar nu was het toch wel leuk om een eigen creatie in ontvangst te mogen nemen! Ik kreeg een keukenrolhouder, versierd met mama- en kindje-uil! Verder was er een mooie geknutselde prent, daarop stond een ruiker bloemen, aan de achterkant stond het liedje.

Voor de archieven:

“Lieve mama,

Lieve mama;

Ik hou van jou,

Ik hou van jou!

‘k Geef je nu een kusje,

‘k Geef je nu een kusje;

Van je kapoen,

Van je kapoen!”

(op het deuntje van Broeder Jacob)

Kleine man kennende  kunt u zich voorstellen dat dit liedje niet zomaar gezongen werd! Geheel volgens eigen stijl haalde minister zijn gitaar boven en werd een showtje gegeven!

Mijn hart smolt!!

Lang weekend (alweer!)

Zo, het extra lange weekend zit er op! Woensdagmiddag sloot ik de pc en pikte ik kleine man op aan school. We deden samen boodschappen: ’s avonds kregen we vrienden op bezoek voor een BBQ. Heel gezellig werd het!

Donderdagochtend sliepen we wat langer. Ik vroeg kleine man wat hij graag wilde doen, maar hij wilde gewoon een beetje spelen en thuis blijven bij mama. Zo gezegd, zo gedaan! Al werd redelijk snel duidelijk dat lui zijn eigenlijk niets voor mijn klein spook is... Het weer was niet schitterend, buiten spelen was dus geen optie. En ook binnen kreeg hij niet altijd zijn zin, dat paste niet in minister zijn plaatje... Toen hij verkondigde “IK MAG ECHT NIETS DOEN!” had ik het wel gehad... We deden jas, muts en fietshelm aan, en gingen even fietsen. Een klein tochtje, maar wat frisse lucht deed ons deugd! We sloten de avond gezellig af met een drankje (minister kwam een schoolgenootje tegen en op slag was moeder vergeten...) De klein mannen amuseerden zich, fijn om te zien!

Vrijdag kwamen we eveneens wat trager op gang. Oma kwam bij ons, samen gingen we naar de trein richting Brussel: we kuierden gezellig door de stad, lunchten in het Hard Rock café (voor oma en S. was dat voor het eerst, beiden vonden het geweldig: de sfeer, de omgeving, het eten (minister kreeg een keicool bordje!)) We shopten wat, maar minister had last van de warmte, was intussen moe en die combinatie maakte hem niet meer te genieten... We gingen naar huis, kleine man deed een flinke dut, daardoor hadden we toch nog een gezellige avond!

Zaterdagvoormiddag gingen we op zoek naar wat geschenkjes, we kochten bloemen voor de belangrijke dames in ons leven (en uiteraard wist minister ook voor zichzelf wat te scoren! :-) ) Na de middag gingen we nog even dag zeggen aan onze tante, zij recupereert stilletjesaan en vindt een bezoekje altijd leuk! Daarna zouden we naar een buurtfeest gaan. Minister zag dat helemaal zitten, groot was zijn teleurstelling toen bleek dat hij nog even moest wachten omdat het feestje pas om 16u van start ging... Tegen 15.30u kwamen we thuis, tegen dat ik wilde vertrekken lag kleine man te snurken ;-) Uiteindelijk vertrokken we tegen 17u. Zo’n gezellig feestje! Er was een springkasteel (hoe leuk was dat!), minister werd omgetoverd tot een pandabeertje (dat liet hij voor het eerst toe!), er waren vele kindjes, er was minidisco, er was lekker eten; en ook ik kon genieten van fijn gezelschap, leuke babbels, een lekker glaasje sangria,...! We genoten van een heerlijke avond!

Zondagochtend werd ik verrast met een ontbijtje (dankjewel oma!) Kleine man lag nog uitgeput in bed (’s avonds grote Jan, ’s ochtends... ;-) ) Al was hij niet zoveel later wakker en gaf hij erg trots zijn zelfgemaakte geschenkjes! Zo mooi! Knap gemaakt, en het liedje (kende ik al een hele tijd :-)) maakte het helemaal af!

Oma en ik wisselden geschenkjes uit, ik opende mijn BAMswap (zo leuk, daar doe ik zeker nog aan mee!) en daarna gingen we bij mijn zus. Ook daar werden geschenkjes uitgewisseld, de jongens speelden fijn en ik kreeg Gustje in mijn armen (kon ik meteen mijn ververstechnieken nog eens bovenhalen :-) ). De jongens bleven bij opa en nonkel, de ‘meisjes’ vertrokken naar het restaurant. We aten lekker, maar moesten zo lang wachten... Het was geen straf om voor de koffie door te gaan (iets met kolven en zo). Ik pikte mijn heerlijke man op, samen gingen we naar huis. Daar genoten we na van een fijn weekend! Er werd nog gespeeld, geknuffeld, verteld over de voorbije dagen, en dan was het tijd om naar bed te gaan! Uiteindelijk duurde het nog een hele tijd vooraleer minister ook effectief sliep, maar oma liet weten dat mijn dikke vriend deze ochtend goedgezind aan de nieuwe week begon!

Op naar het volgend lang weekend jongen! ;-)

Sofia, here we come!

Op citytrip met een kleuter; ook voor mij een nieuwe ervaring! Ik vind een citytrip meestal wel vermoeiend: op een paar dagen wil je graag zoveel mogelijk gezien hebben! Ik wist dus niet zo goed wat te verwachten nu het reisgezelschap er zo anders uitzag...

Groot voordeel: we gingen op stap met vrienden die intussen al meer dan een jaar in Sofia verblijven! Geen gedoe dus met plannetjes en het uitstippelen van een dagplanning... Ik gaf dat deel graag uit handen!

Vrijdagavond was er eerst een heel fijn weerzien met de vrienden! We gingen meteen naar het appartement waar we genoten van een glaasje en een hele fijne babbel. Op tijd naar bed zodat we klaar waren voor wat kwam!

Zaterdagochtend begonnen we op het gemakje met een gezellig ontbijt. Daarna reden we naar Plovdiv. Volgend jaar dè culturele hoofdstad; wij weten intussen waarom! Heel erg fijn was het kuieren door de straten van Plovdiv, we bezochten ruïnes, hadden de mooiste uitzichten, zagen mooie architectuur, gingen lekker eten, we genoten van een drukke stad die toch vele rustige plekjes te bieden had! We aten een ijsje, observeerden de mensen (we pasten ons snel aan aan de lokale bevolking ;-) ) Hèt hoogtepunt voor minister: de mooie fontein (waar hij een centje in mocht gooien)!

Een kinderwagen hadden we niet bij, minister stapte dus flink mee! Zat af en toe even op de arm, maar wilde vooral zelf ontdekken! Die kleine beentjes hadden hun werk... Op de terugweg hadden we dus een slapertje in de wagen! ’s Avonds genoten we van een gezellig etentje, maar al snel gingen de lichten uit!

Zondagochtend begonnen we opnieuw ontspannen aan de dag. Deze keer wandelden we naar het metrostation; de metro bracht ons naar het centrum van Sofia. Opnieuw ontdekten we prachtige schatten: ongelooflijk gezellige parkjes, de basiliek, het presidentieel paleis, verschillende kerken,... Teveel om op te noemen! Jammer dat we net te laat waren voor de bloemenpracht, maar wat nog te zien was kon ons hoe dan ook bekoren! De mooie fontein in Plovdiv bleek een klein broertje van de vele, prachtige fonteinen die we in Sofie konden bewonderen! Uiteraard werden er opnieuw centjes gegooid!

Minister maakte een ritje in een wagentje in één van de parken, we gingen lekker lunchen, er werd wat gedronken, we vonden een speeltuintje waar kleine man zich kon uitleven! Echt een hele leuke ontdekking: een grote stad, maar eigenlijk had ik niet dat gevoel: overal waren vele mensen, maar toch had ik niet de indruk in een ‘mierennest’ terecht te komen: er was een erg gemoedelijke sfeer; heel gezellig allemaal!

Na alweer een dag flink stappen gingen we naar het appartement. We fristen ons op en gingen uit eten. Terugkijkend op alweer een erg geslaagde dag kropen we daarna weer vroeg in onze bedjes!

Maandagochtend bleken de korte beentjes van kleine man nog wel wat te kunnen verdragen; we vertrokken dus voor een mooie wandeling in het bos! Minister kon vrij lopen en zelf op ontdekking, meer had hij niet nodig! Daarna kon mijnheertje zich nog verder uitleven in de speeltuin (gek hoeveel speeltuinen je ineens opmerkt in een stad als je met kinderen op pad bent :-) )

Na de middag beslisten we te gaan zwemmen: heerlijke baden met mineraalwater, constant 27-28° en uitzicht op een meer en de bergen; daar moet ik verder geen tekeningetje bij maken!

Met traantjes begon minister aan zijn zwemavontuur want “Mij een beetje bang...” En met traantjes haalden we kleine man uit het zwembad want “Nee, mij nog een keer van de glijbaan gaan!!” ;-)

Alweer een geslaagde activiteit!

We gingen een laatste keer naar het appartement: we fristen ons op, pakten de laatste spulletjes in en maakten ons klaar om naar de luchthaven te vertrekken.

We namen afscheid van de vrienden en vertrokken opnieuw naar België.

Moe maar voldaan kijken we terug op een heerlijke vakantie!

Sofia; U was geweldig!

Vliegen met een kleuter

Vrijdagmiddag was het zo ver: gepakt en gezakt trokken we naar Charleroi; daar zouden we het vliegtuig richting Sofia nemen! We vertrokken ruim op tijd, eens op de luchthaven begon onze vakantie dus meteen met een ijsje :-)

De bagage en paspoortcontrole verliepen vlot; de resterende wachttijd keken we wat filmpjes op You Tube. En toen was het zo ver: we mochten boarden... Ik merkte wat spanning bij kleine man; eens op het vliegtuig kwamen er traantjes. Gek: vorig jaar vlogen we ook en vond mijnheer de kriebels in zijn buikje ‘grappig’; nu gaf hij aan bang te zijn... (achteraf bedacht ik dat het oudste neefje misschien toch rampscenario’s had kunnen aanbrengen (ik greep een paar keer in, maar moet toch een vertelmoment gemist hebben...))

Soit, het opstijgen verliep niet zo vlot, maar in de lucht werd kleine man zijn vrolijke zelve! De groep vrijgezellen voor ons zorgde voor voldoende afleiding; toen hij ontdekte dat hij ook naar het toilet kon, vond hij de wandeling door het gangpad geweldig (de aandacht van een andere groep feestvierders zat daar waarschijnlijk ook voor iets tussen :-) ) Mocht minister voor elke high five een euro gekregen hebben, hij had een mooi spaarpotje verzameld!

We werden getrakteerd op een prachtige zonsondergang; dat S.niet aan het raampje zat deerde hem niet: met zijn charmes kreeg hij het zo geregeld dat hij op onze buurvrouw haar schoot mocht genieten van al dat moois... ;-)

Kort daarna was het tijd om de daling in te zetten; opnieuw traantjes en de mededeling dat mijnheertje nooit meer zou vliegen (jammer jongen, we moeten ook nog naar huis...)

We kwamen heelhuids aan en werden opgewacht door onze vrienden; de ‘angst’ leek dus snel vergeten! Een paar prachtige dagen lagen in het verschiet!

Maandagavond ging het terug richting Brussel. Minister was helemaal over zijn toeren bij het idee opnieuw te moeten vliegen. Ik had niet gedacht dat een 3-jarige zo in paniek kon zijn. Minister kreeg een paar Bachbloessemdruppeltjes, die leken te werken: S. werd wat kalmer. Gaf wel tig keer aan dat hij echt niet wilde vliegen, dat hij niet op het vliegtuig zou stappen, dat hij liever te voet naar huis ging,...

Bij aankomst op de luchthaven was het tijd om afscheid te nemen van onze vrienden. We genoten van leuke dagen samen!

We hadden opniew bagage- en paspoortcontrole. Bij de bagagecontrole kreeg ik extra controle, maar minister werd opgevangen door een erg lieve douanebeamte. Verder konden we vlot passeren en was het alweer wachten tot het boarden.

Met 40 minuten vertraging stegen we op... Opnieuw waren er traantjes bij het opstijgen, maar er was geen paniek meer (gelukkig maar!)

Al snel vond minister extra aandacht bij de mensen achter ons: mijnheer en kleine man konden het prima vinden met mekaar :-) Er werd wat afgelachen: voldoende afleiding om zelfs de daling zonder problemen (en traantjes) te laten verlopen!

Terug aan de grond bleek nog eens hoe’n plantrekker mijn lieve man is! Hij zei tegen de dame van het koppel “Moeten handjes geven he!” Ik dacht dat hij bedoelde dat wij een hand geven, en dat zij dat dus ook moesten doen. Alleen had ik mijn handen vol aan de bagage, en greep minister dus het hand van de dame in kwestie en zorgde hij er zo voor dat hij veilig en wel in het luchthavengebouw terecht kwam!

Heel fijn vond ik dat; super om te merken dat hij oplossingen zoekt in zo’n situaties!

We pikten onze wagen op en reden naar 28A. Moe en uitgeteld, maar vooral terugkijkend op een heerlijk lang weekend kropen we in bed en genoten we van een welverdiende rust! Minister sliep bijna het klokje rond :-) Toen hij de volgende middag wakker werd zei ik dat we snel wat boodschappen zouden doen, die mededeling werd beantwoord door:

“Ok mama, maar niet met het vliegtuig hè!”

Lolbroek van mij! ;-)