woensdag 24 januari 2018

Kerstvakantie

En die kwam niets te vroeg...


Op 6 november ging kleine man voor het eerst naar school! Ik twijfelde lang of ik hem zou laten starten: was hij toch niet te klein, zou hij zich wel goed voelen, kon ik niet beter wachten tot na de Kerstvakantie,... Uiteindelijk was het minister zelf die besliste want ondanks dat we het thuis niet echt vaak over school hadden verkondigde hij aan iedereen die het horen wilde “mij tee jaar, mij bijna klasje gaan, mij boekentasje”. Tja, hij leek er dus klaar voor en vooral: hij leek er veel zin in te hebben!


Toen werd het 6 november, ik nam een dag verlof, want die eerste schooldag, nee, die wilde ik zeker niet missen. Aan het ontbijt was de stemming wat bedrukt: ‘nee mama, mij niet klasje gaan’. Lap, mijn moederhart... We vertrokken naar school, minister ging trager stappen naarmate we dichter bij school kwamen... En dan was het zover: ik liet mijn kind achter bij een ‘onbekende’ (ok, wel opgeleid voor dit alles, maar zij kent je kindje niet, zal ze wel genoeg aandacht besteden, geeft ze wel een knuffeltje als het nodig is,... echt: had het van mij afgehangen, ik liet hem pas binnen 5 jaar naar school gaan!)


“Dag lieverd, tot straks, mama houdt van je!” Hij bekeek me alsof ik hem in een strafkamp achterliet...


Met een klein hartje vertrok ik om 15.20u terug naar school, ik hield mijn hart vast voor wat ik zou aantreffen. Maar viel dat goed mee: “Dag mama!’ Een dikke knuffel, een bevestiging dat alles goed verliep van de juf en we konden naar huis! Ik had gedacht dat mijn kleine man erg moe zou zijn, maar niets was minder waar! Minister gaat graag naar het klasje, en al na een paar weken kon ik besluiten dat ik er toch goed aan deed om hem toch in november te laten starten!


Maar de laatste week voor de vakantie was het even genoeg: de vermoeidheid begon parten te spelen, heel het gedoe rond de Sint, de spanning die dit alles met zich meebracht, het uitkijken naar de volgende feestjes en geschenkjes,... Tijd om even wat rust in te plannen! Kerstvakantie dus!


Veel rust bracht deze niet, maar het was gezellig! We hadden fijne feestjes, er werd veel gespeeld met de neefjes, mama had ook wat verlof dus er was extra tijd om gewoon te genieten! Het deed deugd!


Intussen zit de eerste week school er alweer op! Maandag en dinsdag even traantjes, maar woensdag verkondigde minister trots: “Mij flink geweest, mij niet geweend!! Goed zo kerel, mama is fier op je!


Nu alweer aftellen naar de volgende vakantie!?! ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dè man in kleine man

Kleine man groeit op bij zijn mama. Verder heeft hij een goede band met oma, met zijn meters, met vele tantes,... Natuurlijk zijn er ook ma...